"La pelotaris", Maite, Alicia, Rosa, Marion, Esther eta euskal pilotan aritzen diren emakume askoren historia da; kirol bat ezezaguna jarraitzen izaten duena, nahiz eta 30 herri baino gehiagotan praktikatu.
Frontoian emakumeek, ilusioa eta sakrifizioa bizitzen dute, baina torneo mundialak eta medallak irabazi harren, haien garaipenak beti dira oharkabeak.
Ez daude emakume profesionalak, ezin dute haien bizitza aurrera eraman frontoarekin soilik, gizonak aldiz, bai.
2014. urteraarte ordea, frontoian kirolari hoberena emakume bat izan zen.
Maite Ruiz de Larramendi Nafartarra 2010. urtean pilotari hoberena izendatua izan zen, bai maskulino zein femeninoan, bere meritoengatik herrialde ezberdineko 500 atletek aukeratu zuten Frantziako Paun, 2010eko Euskal Pilotako munduko txapelketan parte hartu zutenek.
Maitek, 41 urte dituela, kirol honetan dana irabazi du, modalitate ezberdineko txapelketak, kontinentalak, nazionalak eta internazionalak. Munduko hoberena izen da birritan, baina soldata hospitalean egiten duen lanagatik iristen zaio, radiodiagnostiko teknikari izanda. Eta entrenamenduetarako denbora ahal duen lekutik atera behar du.
2014an irailan, Maite Mexikoko Zinacantepec-era, non Euskal pilotako munduko txapelketa ospatzen hari zen, bidaiatu zuen, bere munduko txapeldunaren tituloa berrizteko. Non emakume askok, lehiatu egiten dute gizonezko unibertso honetan. Urrea da emakumeek lortu ahal duten zaririk handiena munduko txapeklketa batean.
PAMPLONA.-“LAS PELOTARIS” Otsailaren 14an sortua. (Daniel Burgui eta Andres Salaberri produktoreak; Jokin Pascual argazkilari nagusia.Dokumentalaren ideia Burguiren, Leitzara egindako bidai baten ondoren sortu zen, non interesgarria eta askorentzako ezezaguna zen gai bat aurkitu zuen. “Leitzako eta Goizuetako txapelei buruz dokumental bat egitetik Leitzatik bueltatzen ari nintzela, Txoperari galdetu nion ea zer zen harroen jartzen ziona, eta berak erantzun zidan, zegoen neska eskola zela, emaitza oso onak izan zituztela. Pertsona bat horretaz oso interesatuta dagoela ikusten duzunean, konturatzen zara, badagoela zerbait ezagutzen ez duguna. Orduan, Andresekin eta Jvier Leoné-rekin (Diario de noticiaseko periodista),ideia zabaldu nuen eta Javierrek Maite aurkeztu zigun, Munduko azken txapelketako pilotaririk hoberena”.
Ideia zabaldu ondoren, aurretik izugarrizko aukera zutela konturatu ziren. “ Egiteko momento egokia agertu zen. Alde batetik, raketarekin aritzen direnak eta hauen historia gertatzeko zorian dago nagusiak direlako eta gainera munduko txapelketa bat zegoen, eta hau pilotarien jarraitzaileen eta gehien bat emakumeen nahia zen. Hoberenak genituen, urteak betetzen jarraitzen zituztenak; hurrengo txapelketara itxaron behar ba genuen lau urte itxaron behar genituen eta indarra galtzen zuen. Ez da berdina munduko txapelketa bat kontatzea edo tokiko torneoak. Orain edo inoiz bat izan zen.
”Munduko txapelketa sinatu ahal izateko aukerarekin, dokumentalak pilota femeninoa historia unibertsala bezala erakustea lortzen du. “ Ez da da Maiterekin gertatzen den tokiko ezer”, horregatik Canadako, Estatu Batuetako , Brasileko… jendea erakustea ere lortu zuten. Honek baieztatzen du emakumeak pilotan haritzen direla eta kirol hau munduan zehar praktikatzen dela, nahiz eta hemen jakin ez.
Maite Ruiz de Larramendi, Europako eta munduko txapelduna eta pilotaría txikitatik, esperientzia hau bizi izan du intentsitate handiarekin. “Bizi dudan guztia kontatu diet eta haiek, hasi baino lehen informatuak, gauza asko ere erakutsi dizkidate. Alicia W. Fosterri buruz entzun nuen, norteamerikako zestapunta jokalaria, baina Dani eta Andresen ideiari esker, bere historia hobeto ezagutu ahal izan dut” esan zuen pilotariak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario